14 Nisan 2014 Pazartesi

Seval'in Vajinismusla İmtihanı - Kabus


Önceki yazılarda vajinismus öncesi hayatımın nasıl da hiç beklenmedik bir şekilde vajinismus illeti ile sekteye uğradığını yazmıştım. Tüm iyi niyetine rağmen sevgili eşim Murat hem yetiştirilme tarzının getirdiği önyargıları tamamen atamadığı için hem de sevişemiyor olmamızın onun erkeklik imajı için iyi olmadığına inandığı için bana yeterli desteği veremedi. Hemen hemen hiç bir şekilde kötü bir şey söylemese bile ses tonunda ve davranışlarında beni suçlayan bir şeyler gördüm. Belki gerçekten oradaydılar belki ben kendi korkularımı ona yansıtıyordum. Sonuçta olan şey kendimi hem de melek gibi bir eşe sahip olmama rağmen bu illet karşısında yapayanlız hissetmek oldu. Sonuçta vajinismus hastalığına tutulmuştum ve insanın beden sağlığı açısından bu kadar önemsiz bir rahatsızlığın ruh sağlığı açızından tam bir felaket olacağını tahmin bile edemezdim.

Gençtik, ikimiz de kendimizi modern, açık fikirli yetişkinler olarak görüyorduk ve kırk yıl düşünsek aklımıza vajinismus illetinin bizim de başımıza geleceğini aklımıza getirmezdik. Biraz da bu yüzden belki çok hazırlıksız yakalandık ve sudan çıkmış balığa döndük. İlk tepkimiz vajinismus tedavisi yöntemlerini araştırmak değil, kendimizi bunun vajinismus olmadığına ikna etmek oldu. Stresten olmuştu, hazır değildik, çok heyecanlıydık...denizde kum bizde mazeret bitmiyordu. Açık açık benim, bizim vajinismus rahatsızlığından muzdarip Türk çiflerinden birisi olduğumuzu inkar ediyorduk.

Bu ilk inkar safhası aslında o kadar da kötü değildik. Çünkü henüz daha suçluluk ve panik duygusu beni sarmaya başlamamıştı. Önce rahatlama yöntemlerini denedik. Beni sarhoş edip sevişmeye çalıştık. İki duble rakıdan sonra dilim bile pelteleşmişti ama vajinamın kasım kazım kasılmasına yol açan kaslar gevşemeyi bırakın alkölün etkisini güçlendirdiği kaygılarım yüzünden taş kesilmişti. Artık lamı cimi yok, tam anlamıyla bir vajinismus hastasıydım. Kendi de alkol etkisi latında olduğu için Murat da ilk denememiz iyi gitmeyince hemen sertliğini kaybetti. Bu onu o kadar utandırdı ki onu tanıdığımdan beri ilk defa bana karşı kabalaştı. Utanç ve alkolün etkisiyle beni suçlamaya ve hakaret varan sözler söylemeye kadar götürdü işi. Sabah uyandığında çok pişman olacağını biliyordum, hatırlamayacak kadar da alkol almamıştı zaten. Ancak o gece benim de içimde bir şeyler koptu ve Murat ne kadar açık fikirli olduğunu iddia ederse etsin eninde sonunda bu işte tek başıma olduğumu anladım. 


Sabah olduğunda Murat gerçekten de üzüntüsünden ve utancından yüzüme bakamıyordu. Nasıl özür dileyeceğin ible bilemez bir haldeydi. Onu affetmek problem değildi. Vajinismustan kurtulmak için onun da yardımına ihtiyacım olacağını biliyordum. Daha sonra daha da ayrıntılarıyla öğreneceğim üzere vajinismus tedavisi tek başına kadının değil, bir çift oalrak karı kocanın gördüğü bir tedaviydi. 

Murat uzaklaşmaya başladı. Beni hala sevdiğini biliyordum ama o malum akşam olanların tekrarlanmaması için bana sokulmaz oldu. Cinsel ihtiyaçlarını nasıl giderecekti peki? Onun gözü dışarı kaymasın diye çeşitli şekillerde onu tatmin etmeyi bile düşündüm ama bu konuda hiç bir adım atmadım. Vajinismus'dan müsdarip bir kadının en büyük korkularından birisi de kuşkusuz eşinin cinsel ihtiyaçlarını başka yerlerde gidermeyi seçme ihtimalidir. Erkekler zaten çok itaatkar olmadıkları için bir de gerçek bir mazeret buldular mı onları eve bağlı tutmak daha da zorlaşır. Ben de giderek paranoyak olmaya başladım. Bir yandan bajinismustan kurtulmanın yollarını arıyordum bir yandan da vajinismus tedavisi sonuç verene kadar Murat'ın benden ebediyen uzaklaşmasını nasıl engellerim diye düşünüyordum. Bir kaç defa onun başka kadınlara gittiğini, vajinismustan kurtulmanın yolunu bulamayan karısını aldattığından şüphelendim. Onu takip ettim. Çok şükür olsun ki ne başka bir kadınla ilişkisi vardı ne de hayat kadınlarını görmeye gidiyordu. Ancak bana bunun korkusu bile yetmişti. Artık ne huzurum, ne de hayattan zevk alma ihtimalim kalmamıştı. Dışarıdan bir şey belli etmese de beni terk etmesi sadece zaman meselesiydi. Eğer vajinismustan kurtulmanın yolunu, etkili bir vajinismus tedavisi bulamaz isek beni terkedeceğine kesin gözüyle bakıyordum. Aradan aylar geçmişti ve artık kararlı bir adım atma zamanım gelmişti.